Man:
De algehele lichaamskleur is groen. Het voorhoofd en het voorste deel
van de schedel is wit, bij sommige vogels crème. De bevedering rondom de
ogen, de teugels en het handdek zijn rood. De veren op de schedel zijn
mat blauw en zwart gezoomd. De handpennen van de vleugels en de
buitenvlag van de armpennen zijn blauw. De onder- en bovenstaartdekveren
zijn geelgroen. De bovenzijde van de staart is groen met een groengele
punt.
De buitenste staartveerbasis is rood.
De naakte oogring is grijs en de
irissen van de ogen bleekgeel tot oranje.
De snavel is geelachtig hoornkleurig en de poten zijn bruinachtig van
kleur.
Pop:
De pop is vrijwel gelijk aan de man maar zij heeft groene duimveren en
in de regel ook groene handdekveren i.p.v. rode zoals bij de man. Er
zijn poppen waarbij meerdere of alle handdekveren rood zijn, echter de
duimveren zijn altijd groen.
Amazona albifrons nana
Formaat:
24 cm. groot.
Ringmaat:
7,5 mm.
Geslachtsonderscheid:
Er is uiterlijk verschil tussen man en pop, zie bij A.
a. albifrons.
Man en pop: A. a. nana
is gelijk aan
A. a. albifrons
maar kleiner.
Amazona albifrons saltuensis
Formaat:
26 cm. groot.
Ringmaat:
8 mm.
Geslachtsonderscheid:
Er is uiterlijk verschil tussen man en pop, zie bij A.
a. albifrons.
Man en pop: A. a. saltuensis
is gelijk aan A. a. albifrons
maar de groene lichaamskleur is sterk blauwovergoten, hetgeen vooral
geldt voor de rug en de nek. Het blauw van de schedel reikt bij deze
ondersoort tot in de nek.
Herkomst en leefwijze
A. a. albifrons
heeft zijn verspreidingsgebied in het westelijk deel van Centraal
Mexico.
A. a. saltuensis
is te vinden in Noordwest Mexico en A. a. nana
in Zuid Mexico van Veracruz tot Costa Rica. Witvoorhoofdamazones worden
gesignaleerd in allerlei bostypes, open land, savannen, woestijnachtig
gebied met catusbegroeiing als ook in bergachtige landschappen tot een
hoogte van circa 1900 meter. In hun leefgebied trekken de vogels
paarsgewijs of in kleine groepjes rond maar op gemeenschappelijke
slaapplaatsen (o.a. mangrovebossen) komen zwermen voor van honderden
vogels. Het voedsel wat ze nuttigen bestaat in hoofdzaak uit allerlei
zaden, bessen, noten, fruit, bloesem, maïs en bladknoppen.
Huisvesting van witvoorhoofdamazonepapegaaien
Een goed onderkomen voor een kweekkoppel witvoorhoofdamazonepapegaaien
is een binnenvolière van 2,5 x 2 x 2 meter (lxbxh) met daarin een
nestkast, een klimboom en wat (knaag)takken. Bij voorkeur heeft de
binnenvolière nog een buitenvolière met een afmeting van bijvoorbeeld 4
x 2 x 2 meter. In de binnenvolière dient een verwarming aanwezig te zijn
die er voor zorgt dat in de koude (vochtige) maanden bijverwarmd kan
worden tot een binnentemperatuur van ongeveer 10
°C. Vanwege de sterke snavels
van de vogels is een metalen volière (bijvoorbeeld van ijzer of
aluminium) omspannen met een zware kwaliteit gaas een vereiste. Ook de
eet- en drinkbakken dienen van metaal te zijn en zodanig geplaatst te
worden dat de vogels ze niet kunnen omgooien.
Karakter:
In gevangenschap worden ze
over het algemeen vrij snel vertrouwelijk met hun verzorger(s). Het zijn
vrij levendige vogels waar de liefhebber lange tijd veel plezier
aan kan beleven. Net als alle amazonepapegaaien kunnen ze vrij
luidruchtig zijn vooral als ze in broedstemming komen.
Voeding in gevangenschap:
De dagelijkse
voeding voor amazonepapegaaien en dus ook voor de witvoorhoofdamazone dient
grofweg uit drie (gelijke) delen te bestaan:
-
een goed
zaadmengsel voor papegaaien.
-
een mengsel van
kiemzaad, eivoer en universeelvoer. Geef dit in een verhouding van 2
delen kiemzaad (droog!), 2 delen eivoer en 1 deel universeelvoer.
Nadat het kiemzaad is geweekt kan hier het eivoer en het universeelvoer door gemengd worden. Verder is het verstandig twee
keer per week, ondanks dat de vogels er ook vrij over moeten kunnen
beschikken, scherpe maagkiezel en oesterschelpengrit door het
kiemzaad te mengen.
-
een mengsel van
fruit (appel, peer, sinaasappel) en groenvoer (o.a. wortel, tomaat,
witlof e.d.).
Ook kan bijvoorbeeld
2 keer per week een nat gemaakt en uitgekneed snee bruinbrood gegeven
worden. Vooral als er jongen zijn wordt hier graag van gegeten. Verder
dienen de vogels dagelijks vers drinkwater aangeboden te krijgen waaraan
eenmaal per week een mutivitamine kan worden toegevoegd.
Kweken met witvoorhoofdamazonepapegaaien
Nestblok:
Als nestgelegenheid kan een van dik hout gemaakte nestkast of een
uitgeholde natuurstam gegeven worden. Deze dient een bodemoppervlak te
hebben van 24 x 24 cm. en een hoogte van 80 cm. Het invlieggat dient een
doorsnede te hebben van ongeveer 10 cm. Om de
vogels te helpen bij het in- en uit gaan van het blok is het aan te
raden de binnenzijde van het blok onder het invlieggat te voorzien van
een strookje gaas en of krammen. Verder is het aan te bevelen een
inspectieluikje aan te brengen. Zorg er daarbij voor dat het luikje
vanaf de buitenzijde van de volière kan worden geopend. Hiermee kan het
broedproces worden gevolgd zonder de vogels al teveel te storen.
Nestmateriaal:
Als nestmateriaal dient een mengsel van (onbemeste)potgrond en
houtspaanders in het blok te worden aangebracht. Ook kan een dik stuk
vermolmd hout gegeven worden. Dit wordt dan door de vogels geheel stuk
geknaagd waardoor een prima bodembedekking in het nestblok ontstaat.
Kweek:
Gemiddeld worden vier eieren gelegd die na ongeveer 28 dagen uitkomen.
De jongen vliegen na ca. 50 dagen uit en worden dan nog enkele weken
door de ouders (bij)gevoerd. Verder is de kweek vergelijkbaar met de
blauwvoorhoofdamazonepapegaai,
zie aldaar.
Bijzonderheden
Tijdens het broedproces blijken de vogels gevoelig voor nestcontrole. Om
te voorkomen dat ze de eieren of de jongen vroegtijdig in de steek laten
is het belangrijk dat het nestblok een
inspectieluikje heeft en dat deze vanaf de buitenzijde van de volière
kan worden geopend. Hiermee kan het broedproces worden gevolgd, als de
vogels van het nest zijn, zonder de vogels al teveel te storen.
In de meeste gevallen zijn de jonge mannen in het nest al te herkennen
aan de rode duimveertjes. Bij jonge poppen zijn deze groen.
A. van Kooten