Deze website wordt u aangeboden door Adri van Kooten, keurmeester gras- en grote parkieten bij de NBvV

Menu

 

Bij favorieten plaatsen!

Home

Spijsvertering van vogels

 
 

Kooi- en volièrevogels (ca. 300)
Broedconditie en broedproces
Fotogalerijen
Vogelziekten
Medicijnen
Kweekproblemen
Ziekenkooi
Vogeldierenartsen
Voeding
Bouw en inrichting volière
Tips van vogelliefhebbers
Vogels - koude volière
Vogels - warme volière
Downloads Spijsvertering

Net als bij de mens bezit ook het lichaam van een vogel een "complete installatie" om het voedsel wat opgenomen wordt te bewerken en te verwerken.Door middel van cijfers in de tekst, die corresponderen met de cijfers van de afbeelding, heb ik getracht de weg die het voedsel in het vogellichaam aflegt te verduidelijken.Alvorens een vogel met z'n snavel een zaadje opneemt, wordt deze van z'n schil ontdaan. Vervolgens komt het via de slokdarm(1) in de krop(2) terecht. In de krop ondergaat het zaadje een wekingsproces. Vogels hebben geen tanden en daarom heeft de natuur voor andere mogelijkheden gezorgd. Als het gepelde zaadje geweekt is, verlaat het de krop en gaat het naar de eerste maag, de kliermaag(3), waarin extra verteringssappen worden toegevoegd. In de verteringssappen zitten enzymen. Een enzym is een soort van ontledingsstof, die een bepaald scheikundig proces in het lichaam van de vogel veroorzaakt of bevordert. In dit geval bevorderen de enzymen in de verteringssappen de vertering van het voedsel.
Tezamen met deze sappen gaat het voedsel vanuit de kliermaag naar de spiermaag(4). De spiermaag heeft een sterke wand. Dit is dan de plaats, waar het geweekte voedsel zal worden verkleind en zal worden gemalen.n de spiermaag moeten hiertoe steeds scherpe maagkiezeltjes aanwezig zijn, die door hun onregelmatige vorm en door de uitzettende en samentrekkende bewegingen van de spiermaag de geweekte zaden malen.

Kleurplaten
Vogelanimaties
Vogelmarkten
Vogelparken
Richtprijzen vogels
Vogelgeluiden
 
Erfelijkheidsleer vogels
Links naar vogelwebsites
Europese cultuurvogels
Papegaai als huisdier - index
Vogelwereld Curaçao
 
 
 

Het oppervlak van elk zaadje wordt door deze bewerking enorm vergroot waardoor de enzymen in de verteringssappen er (nog) beter en intensiever op in kunnen werken. Door de uitzettende en samentrekkende bewegingen van de spiermaag worden ook de scherpe kiezeltjes op den duur rondgeslepen. Als dit het geval is verlaten zij het vogellichaam en moet de vogel nieuwe scherpe kiezel kunnen opnemen. Ter verduidelijking moet hier nog worden vermeld, dat grit niets met scherpe kiezel te maken heeft. Grit wordt zelf vermalen en opgelost. Door grit op te nemen komt de vogel tegemoet aan z'n mineralen behoefte. Kiezel daarentegen is totaal onverteerbaar en heeft geen enkele voedende waarde. Scherpe kiezel dient alleen als maalsteen en moet dus ook steeds voor de vogel beschikbaar zijn. In de spiermaag vindt door vermenging van het voedsel met enzymen en zoutzuur verdere afbraak plaats.
Door samentrekkende bewegingen van de spiermaag komt het voedsel in de dunne darm terecht. De dunne darm bestaat uit 3 gedeelten, te weten de twaalfvingerige darm of duodenum, jejunum en ileum. In het duodenum(5) worden een aantal enzymen afgegeven door de alvleesklier(6), die zorgen voor de afbraak van eiwitten, vetten en koolhydraten. De eiwitten moeten worden gesplitst in aminozuren alvorens ze via de darmwand door het bloed kunnen worden opgenomen. vetten worden gesplitst in vetzuren en glycerol. Koolhydraten worden gesplitst in enkelvoudige suikers (monosacchariden). In het begin van het tweede gedeelte van de dunne darm, het jejunum(7), wordt door de galblaas(8) de gal afgescheiden. In de gal bevindt zich onder andere een enzym dat zetmeel splitst in enkelvoudige suikers. In het ileum(9) wordt de gal voor een gedeelte aan de darminhoud onttrokken en naar de lever(10) getransporteerd voor hergebruik. De vermenging van verteringssappen wordt vooral ook bevorderd door niet te verteren bestanddelen, zoals ruwe celstof. Door het verstrekken van bijvoorbeeld wilgentakken, waaraan parkietachtigen  bijzonder graag knagen, kan gezorgd worden voor een voldoende hoeveelheid cellulose (ruwe celstof), en dus een goede vertering van het voedsel.
Als de enkelvoudige voedingsbestanddelen, zoals aminozuren, vetzuren en monosacchariden, door de darmwand gegaan zijn, worden ze door het bloed opgenomen. Een vogel heeft twee blinde darmen(11). Deze dienen om de ruwe celstof af te breken. Het afbreken van ruwe celstof gebeurt onder invloed van enzymen en bacteriën. De openingen van de blinde darmen bevinden zich daar waar de dunne darm overgaat in de dikke darm(12). In het algemeen is de dikke darm bij vogels vrij kort en gaat over in de cloaca(13). Vogels bezitten geen blaas en de urine wordt via de nieren(14) en ureters  (15)in de cloaca afgescheiden. De lozing van urine en faeces (ontlasting) gaat meestal samen. De faeces bestaat uit donkergekleurde producten uit de blinde darm, de minder donker gekleurde afvalstoffen uit de dikke darm en de witachtig gekleurde urinezouten.

A. van Kooten

Verwante links

Inleiding in de vogelvoeding
Eiwitten
Groenten, fruit, bessen, onkruiden
Koolhydraten
Mineralen
Vetten
Vitaminen
Vogelzaden
Water
Spijsvertering van vogels
Samenvatting vogelvoeding

 

 

 

 

Disclaimer

HOME

Vertel een vriend over deze site

 

Copyright © 2005, Adri van Kooten, All Rights Reserved | Webdesign: Adri van Kooten