Door de veren af te knippen
verliest de vogel het vermogen tot vliegen en dat is nu net wat we beoogen met
kortwieken! Het afknippen van veren betekent niet dat de vogel voor
altijd afgeknipte veren zal houden. Nee, als de vogel gaat ruien (bij
een volwassen vogel 1 á 2x per jaar) zullen de afgeknipte veren
terugkomen. Het kortwieken dient daarom regelmatig herhaald te
worden. Alvorens wordt overgegaan tot het kortwieken van de vogel is
er een belangrijke basisregel die de verzorger moet weten. Deze
basisregel is dat een groeiende slagpen nooit ingekort mag worden. Een
groeiende slagpen is te herkennen aan 'de huls' die er dan nog omheen
zit! Pas als deze huls volledig is verdwenen kan de slagpen gekortwiekt
worden. Zolang de veer namelijk in de huls zit bezit deze een bloedvat
dat zorgt voor aanvoer van groeistoffen voor de veer. Om er verder zeker
van te zijn dat er niet in 'levend vel' geknipt wordt dienen de
slagpennen net onder de bovenliggende dekveertjes af geknipt te worden.
Op de tekening(en) hierboven is dat goed te zien. Bij het kortwieken kan
gekozen worden voor één of voor
beide vleugels. In principe zijn er
twee methodes van kortwieken. Een methode die veel in Amerika wordt
toegepast is het kortwieken van de buitenste handpennen. Dit zijn de
buitenste slagpennen die aan de hand van de vogel vastzitten (Zie
bovenstaande tekening) . Een andere methode, die veel in Europa wordt
toegepast, is het kortwieken van de broekpennen. Dit zijn de slagpennen
die aan de onderarm van de vogel vastzitten (Zie bovenstaande tekening).
Naar mijn mening kun je het beste de vogel eenzijdig kortwieken omdat je
hierbij de minste slagpennen behoeft te knippen. Bij het eenzijdig
kortwieken zal de vogel als hij gaat vliegen aan de gekortwiekte zijde
veel minder weerstand hebben en daardoor naar beneden vallen. Indien
beide zijden worden gekortwiekt is de weerstand aan beide vleugels
dezelfde en zal de vogel toch nog enigzins kunnen vliegen. Vergelijk dit
vliegen met dat van een kip of kwartel. Wanneer dergelijke vogels
opgewonden raken kunnen ze toch nog behoorlijk omhoog vliegen met hun 'korte'
vleugeltjes. Bij het Amerikaans kortwieken worden de belangrijkste
slagpennen voor het vliegen gekortwiekt. Daarom hoeven bij deze methode
meestal maar 3 tot 6 pennen te worden gekortwiekt (afhankelijk of
eenzijdig of beide vleugels worden gekortwiekt). Bij de Europese manier
van kortwieken moeten meer slagpennen worden ingekort om te voorkomen
dat de vogel nog vliegen kan.
Wanneer de verzorger zelf de
vogel gaat kortwieken is het verstandig de vogel eerst te wennen aan het
beet pakken en strekken van de vleugel(s). Oefen dit 2 tot 3x per dag,
gedurende ongeveer 10 minuten. Pas wanneer de vogel hier aan gewend is,
is het mogelijk de vogel op een verantwoorde manier te kortwieken.
Een andere mogelijkheid is om het kortwieken uit te besteden aan een
dierenarts, dierenwinkel of een ervaren papegaaienkweker. Dit laatste
geeft echter wel meer stress voor de vogel!
Belangrijk!!
Ga nooit, nadat de vogel is
gekortwiekt, direct naar buiten met de vogel! Probeer altijd eerst in
huis uit of de vogel werkelijk niet meer kan vliegen!!
Tot slot zou ik willen
opmerken dat het kortwieken van een papegaai of parkiet voor de vogel
zelf niet zielig of vervelend is als hij hier
éénmaal aan gewend is.
Vervelend of zielig wordt het als de vogel nooit uit zijn kooi komt of
in zijn 'vrije vlucht' zich verwond aan brandende kaarsen, hete
fornuizen en of bekneld raakt tussen kasten en meubels.
Indien u als verzorger toch
problemen mocht hebben met het kortwieken van uw papegaai of parkiet dan
is er altijd nog de mogelijkheid de vogel aan te leren een tuigje te
dragen (Zie foto hieronder). Op deze manier kan de vogel dan toch
aangelijnd mee naar buiten.
A. van Kooten
|