Herkomst en leefwijze:
De Jendayaparkiet heeft zijn verspreidingsgebied in Noordoost-Brazilië
en komt daar vrij algemeen voor. Hij bewoont hier tropische
savannegebieden met boombestanden, die gelegen zijn aan de randen van
het tropisch regenwoud. De vogels leven solitair, paarsgewijs of in
kleine groepen van 10 tot 20 vogels. Hun voeding bestaat in hoofdzaak
uit zaden, boomvruchten, noten en bessen. In de broedperiode, zo rond
oktober tot januari, zonderen gevormde paren zich af om op zoek te gaan
naar een geschikte broedplaats. Ze broeden in holten van bomen en
takken.
Huisvesting:
Het houden van Jendaya's hoeft geen problemen te geven in ons land. Het
zijn over het algemeen sterke vogels. Een belangrijk aspect bij het
houden van Aratinga’s is dat de meeste soorten elkaar, met name in de
broedperiode, niet verdragen. Voor de huisvesting betekent dit dat
Aratinga’s, paarsgewijs, in aparte rennen gehuisvest moeten worden. Bij
de bouw van een volière verdient het aanbeveling de buitenvolière(s) te
voorzien van een goed geïsoleerd nachtverblijf. Een goede afmeting voor
een buitenvolière is 3 á 4 meter lang, 1 meter breed en 2 meter hoog.
Het nachtverblijf dient een afmeting te hebben van 1,5 meter lang, 1
meter breed en 2 meter hoog. Omdat Jendaya's toch wel wat warmtegevoelig
zijn dient het nachtverblijf vorstvrij te zijn. Verder is het van belang
dat de vogels in de donkere maanden minimaal 12 uur licht krijgen.
Gezien de knaaglust van Jendaya's kan de buitenvolière het beste gemaakt
worden van metaal, bijvoorbeeld aluminium. Vergeet niet een portaal of
sluis aan te brengen in de volière. Jendaya's zijn over het algemeen
vliegensvlug en een portaal of sluis zorgt ervoor dat de vogels in een
onbewaakt moment niet kunnen ontsnappen. Met betrekking tot het
ontsnappen van de vogels is het ook van belang dat er volièregaas
gebruikt wordt dat voldoende weerstand kan bieden aan de sterke en
krachtige snavels van deze parkieten. Een goede keuze in dezen is
volièregaas met een afmeting van 19,0 x 19, 0 x 1,45 mm. Indien sprake
is van meerdere buitenvolières dan dienen deze altijd onderling van
elkaar gescheiden te zijn met dubbel gaas tenzij er ondoorzichtige
tussenwanden tussen de volières geplaatst zijn die onderling contact
onmogelijk maken. Dubbelgaas en ondoorzichtige wanden tussen de
buitenvolières voorkomt dat de vogels elkaar door het gaas kunnen
verwonden. Met name verwondingen aan de poten, zoals het afbijten van
tenen en of nagels, willen onder aratinga’s nog wel eens voor komen. De
vliegopening die toegang geeft tot het nachtverblijf dient een afmeting
te hebben van ongeveer 20 cm. Zorg ervoor dat deze opening af te sluiten
is d.m.v. een schuifluikje. Het is het gemakkelijkst als dit
schuifluikje te bedienen is aan de voorzijde van de volière. Het is
verstandig om de buitenvolières voor de helft te overdekken,
bijvoorbeeld met golfplaten. De vogels hebben op deze manier altijd een
droge plaats in de buitenvolière. Het biedt u tevens de mogelijkheid om
in de buitenvolière broedblokken op te hangen. Het niet beschutte deel
van de buitenvolière geeft de vogels de mogelijkheid om bij regenval een
douche te nemen. De vloer van de volière kan het beste gemaakt worden
van beton en of cementtegels. Hierover kan eventueel zand, schelpen of
iets anders gestrooid worden.
Nestgelegenheid en nestmateriaal
Als nestgelegenheid hebben de meeste aratinga’s een duidelijke voorkeur
voor uitgeholde natuurstammen. Toch worden van dik hout gemaakte
nestkasten ook wel geaccepteerd door de meeste soorten. Het broedblok
dient een bodemoppervlak te hebben van ongeveer 28 x 28 cm. en een
hoogte van ca. 60 cm. Het invlieggat dient een doorsnede te hebben van 7
- 8 cm. Om de vogels te helpen bij het in- en
uit gaan van het blok is het aan te raden de binnenzijde van het blok
onder het invlieggat te voorzien van een strookje gaas en of krammen.
Als nestmateriaal dient een mengsel van potgrond en houtspaanders
in het blok te worden aangebracht. Ook kan een dik stuk vermolmd hout
gegeven worden. Dit wordt dan door de vogels geheel stuk geknaagd
waardoor een prima bodembedekking in het nestblok ontstaat. Het
broedblok dient het gehele jaar door opgehangen te blijven omdat de
vogels er gewoonlijk ook in slapen.
De voeding
Als voeding kan een grof zaadmengsel voor grote parkieten verstrekt
worden. Dit zaadmengsel dient aangevuld te worden met een mengsel van
50% eivoer en 50% universeelvoer. Verder is het van belang dagelijks
kiemzaad, fruit (o.a. appel, peer), bessen (o.a. rozenbottel, lijsterbes
en vuurdoorn) en groenvoer (o.a. wortel en komkommer) te verstrekken.
Voor een goede opname van het mengsel van eivoer/universeelvoer kan deze
met het kiemzaad vermengd worden. De verhouding tussen het zaad en het
geweekte kiemzaad/eivoer/universeelvoermengsel dient ongeveer één op één
te zijn. Jendaya's eten verder graag halfrijpe maïskolven en
vers geplukte gras- en onkruidzaden.
Dagelijks dienen de vogels de beschikking te hebben over scherpe
maagkiezel, oesterschelpen grit en vers drinkwater. In de broedtijd
dient naast bovenstaande voeding ongelimiteerd eivoer verstrekt te
worden. Voor meer informatie over voeding
klik hier.
Kweek in gevangenschap:
De vogels beginnen rond mei, juni in broedstemming te komen. Het
bodemoppervlak van het broedblok dient een afmeting te hebben van
ongeveer 23 x 23 cm. en een hoogte van 60 cm. Het invlieggat dient een
diameter te hebben van 7 cm. Om de vogels te helpen bij het in- en uit
gaan van het blok is het aan te raden de binnenzijde van het blok onder
het invlieggat te voorzien van een strookje gaas en of krammen. Als
nestmateriaal kan een mengsel van (vochtig) onbemeste potgrond en
houtkrullen worden gegeven of een dikke laag vermolmd hout. De pop legt
gewoonlijk 3 tot 5 eieren. De eieren worden om de dag gelegd. Na een
broedduur van ca. 23 dagen worden de jongen geboren. Bij de geboorte
zijn de jongen voorzien van een vrij lange, bijna witte donsbevedering.
De jongen dienen op een leeftijd van 15 – 17 dagen te worden geringd met
ringmaat 6 mm. De jongen blijven ongeveer 7 tot 8 weken in het nest,
alvorens ze uitvliegen. Drie weken na het uitvliegen zijn ze
zelfstandig. Het komt regelmatig voor dat de vogels aan een tweede
broedsel beginnen.
Bijzonderheden:
Jendayaparkieten zijn sterke vogels maar gevoelig voor kou. Ze moeten
daarom kunnen beschikken over een tocht- en vorstvrij nachtverblijf.
Nestkast(en) moeten het gehele jaar blijven hangen omdat de vogels hier
in slapen. Nadeel bij deze vogels is dat ze zeer luidruchtig zijn en
daardoor niet geschikt zijn om in een dichtbewoonde woonwijk te houden.
De vogels zijn op een leeftijd van 2 – 3 jaar broedrijp.
Jendayaparkieten
zijn erg knaaglustig. Om hier aan tegemoet te komen dienen regelmatig
verse wilgentakken en of takken van fruitbomen te worden verstrekt.
Jendayaparkieten houden van baden, badwater dient dan ook steeds ter
beschikking te staan.
Mutaties:
Bij de Jendayaparkiet zijn nog geen mutaties opgetreden.
A. van Kooten