Geelbuikrosella  (Platycercus caledonicus)

Bij een oppervlakkige beschouwing doet de Geelbuikrosella denken aan de Strogele rosella. Er zijn echter een paar belangrijke verschillen, te weten:

•            de Geelbuikrosella is groter van formaat dan de Strogele.

•            de Geelbuikrosella is overwegend geelgroen en warmer van kleur dan de Strogele.

•            de rug- en vleugeltekening is bij de Geelbuikrosella beduidend minder opvallend.

•            de nek en rugveren zijn bij de Geelbuikrosella enigzins groen omzoomd, terwijl deze bij de Strogele rosella geel omzoomd zijn.

•            beide soorten hebben een ander leefgebied.

GROOTTE

De vogels zijn ongeveer 38 tot 40 cm. groot.

GESLACHTSONDERSCHEID

De kop van de man is aanzienlijk breder en forser van bouw dan bij de pop. Hetzelfde geldt voor de snavel.

VERSPREIDINGSGEBIED

De Geelbuikrosella (Pl. caledonicus) komt talrijk voor het eiland Tasmanië en op nog een aantal kleine eilandjes (eilandjes van de Bass straat) rondom Tasmanië. 

LEEFOMGEVING

De wetenschappelijke benaming van de Geelbuikrosella, Pl. caledonicus, doet vermoeden dat deze soort op (Nieuw) Caledonië voorkomt en hier z'n leefgebied heeft. Niets is echter minder waar. De wetenschap­pelijke benaming van deze soort is namelijk niet correct! De vogel wordt hier namelijk niet aangetroffen. De Geelbuikrosella kreeg zijn verkeerde naam in 1781 toen hij werd meegenomen naar Europa en men veronderstelde dat hij uit Nieuw-Caledonië kwam. Toen de wetenschappelijke naam eenmaal gegeven was, is men hier nimmer op teruggekomen. Ze leven, zoals reeds eerder aangegeven, op Tasmanië en de eilanden van de Bass straat. Hier vinden we ze voornamelijk in dichte bergwouden en halfopen wouden. In Alpinegebieden leven ze zelfs tot boven de sneeuwgrens.

VOEDING

In hun natuurlijke leefomgeving bestaat de voeding vooral uit zaden van grassen en allerlei wilde plan­ten. Verder voeden ze zich met vruchten, bloemsemnectar, blad­knoppen, en diverse soorten insecten en hun larven. Door hun voorkeur voor bloesem van fruitbomen kunnen ze aanzienlijke schade toebrengen aan boomgaarden. Ook zoeken ze regelmatig boerderijen op om zich daar te goed te doen aan gemorst graan op erven, stoppelvelden en in hooibergen.

DE VOEDING IN GEVANGENSCHAP

In gevangenschap dient de voeding te bestaan uit een goede zaadmengeling voor grote parkieten, onkruidzaden en vruch­ten. In de periode dat de vogels jongen hebben moeten ze ook ruim­schoots de beschikking hebben over dierlijke eiwitten. Naast het verstrekken van eivoer is het verstandig universeelvoer en of meelwormen, als bijvoeding te verstrekken (bijvoorbeeld 2 meelwormen per jong per dag). Bij een tekort aan dierlijke eiwitten zien we ook vaak dat de vogels hun jongen onvoldoende voeden en uiteindelijk zelfs in de steek laten. Hetzelfde gedrag zien we bij europese wildzangvogels, die ook hun jongen in de steek laten wanneer er onvoldoende dierlijke eiwitten voor handen zijn. Dagelijks vers en fris bad- en drinkwater is noodzakelijk, terwijl ook maagkiezel en grit niet op het menu mogen ontbreken.

KARAKTER

Het karakter van de Geelbuikrosella wordt door verschillende auteurs als rustige en prettige vogels aangeduid.

HUISVESTING

Het houden van de Geelbuikrosella hoeft geen problemen te geven in ons land. Ook in Australië trotseren ze immers koud en vochtig weer. Hoewel ik weet dat veel kwekers de vogels in een volière houden zonder echt nachthok (wel goed beschut en voorzien van een dak en dichte achterzijde en zijkanten en een afgeschermde voorzijde) ben ik toch van mening dat een volière waarin rosella-soorten worden gehouden een goed afgesloten en droog nachtverblijf dient te bezitten. De ren dient een lengte van 3 á 4 meter te hebben en ± 1 meter breed te zijn. Zelf houd ik de vogels in rennen van 5 meter lang en 1.00 m. breed. Daarnaast bezitten alle rennen bij mij een apart nachtverblijf.

Voor het verkrijgen van goede broedresultaten is het wel van belang nooit rosella-soorten naast elkaar te plaatsen, maar de aangrenzende ren(nen) te bevolken met niet verwante soorten.

BROEDPROCES

Zie bij rosella.

RINGEN

De jongen van de Geelbuikrosella dienen met ringmaat  6 mm. te worden geringd.

A. van Kooten