|
|
|
|
|
Deze website wordt u aangeboden door Adri van Kooten, keurmeester gras- en grote parkieten bij de NBvV |
|
Menu |
|
| Home |
Edelparkieten (Psittacula) |
|
|
|
|
| Kooi- en volièrevogels (ca. 300) | ||
| Broedconditie en broedproces | ||
| Fotogalerijen | ||
| Vogelziekten | ||
| Medicijnen | ||
| Kweekproblemen | ||
| Ziekenkooi | ||
| Vogeldierenartsen | ||
| Voeding | ||
| Bouw en inrichting volière | ||
| Tips van vogelliefhebbers | ||
| Vogels - koude volière | ||
| Vogels - warme volière | ||
| Downloads |
Edelparkieten De vogels van het geslacht psittacula worden gekenmerkt door hun opvallende grote bovensnavel en de lange spits toelopende staart. Ze komen voor in China, Tibet, India, Afrika, een groot aantal eilanden in de Indische Oceaan en op tal van Indonesische eilanden. Het zijn vogels die bijna altijd glad en strak in de bevedering zitten. Een enigszins negatief punt van edelparkieten is hun luide stem. Het geslacht psittacula omvat een groot aantal soorten en ondersoorten. Tot de meest gehouden edelparkieten behoren de Indische halsbandparkiet (P. k. manillensis), de Afrikaanse halsbandparkiet (P. k. krameri), de grote Alexander parkiet (P. e. eupatria), pruimekopparkiet (P. cyanocephala), de Derbyanparkiet (P. derbiana) en de rozeborstbaardparkiet (P. alexandri). Het geslacht psittacula bestaat uit de volgende soorten en ondersoorten: |
|
| Kleurplaten | ||
| Vogelanimaties | ||
| Vogelmarkten | ||
| Vogelparken | ||
| Richtprijzen vogels | ||
| Vogelgeluiden | ||
| Erfelijkheidsleer vogels | ||
| Links naar vogelwebsites | ||
| Europese cultuurvogels | ||
| Papegaai als huisdier - index | ||
| Vogelwereld Curaçao | ||
|
Afrikaanse halsbandparkliet - Psittacula krameri krameriIndische halsbandparkiet - Psittacula krameri manillensisNeumann halsbandparkiet - Psittacula krameri borealisAbesijnse halsbandparkiet - Psittacula krameri parvirostrisGrote Alexanderparkiet - Psittacula eupatria eupatriaNepales Alexanderparkiet - Psittacula eupatria nipalensisAndamanen Alexanderparkiet - Psittacula eupatria magnirostrisLaos Alexanderparkiet - Psittacula eupatria siamensisBirma Alexanderparkiet - Psittacula eupatria avensisEcho- of Mauritiusparkiet - Psittacula echoHimalaya grijskopedelparkiet - Psittacula himalayanaFinsch grijskopedelparkiet - Psittacula finschii Pruimekopparkiet - Psittacula cyanocephala Rozekopparkiet - Psittacula roseate roseata Birma rozekopparkiet - Psittacula roseate juneae Java rozeborstbaardparkiet - Psittacula alexandri alexandri Indische rozeborstbaardparkiet - Psittacula alexandri fasciata Babi rozeborstbaardparkiet - Psittacula alexandri major Simeulue rozeborstbaardparkiet - Psittacula alexandri cala Nias rozeborstbaardparkiet - Psittacula alexandri perionca Andamen rozeborstbaardparkiet - Psittacula alexandri abotti Dammerman rozeborstbaardparkiet - Psittacula alexandri dammermani Kangean rozeborstbaardparkiet - Psittacula alexandri kangeanensis Derbyan parkiet - Psittacula derbiana Malabarparkiet - Psittacula columboides Layardparkiet - Psittacula calthorpae Malakka langstaartparkiet - Psittacula longicauda longicauda Roodkop langstaartparkiet - Psittacula longicauda modesta Nicobar langstaartparkiet - Psittacula longicauda nicobarica Andamen langstaartparkiet - Psittacula longicauda tytleri Natuna langstaartparkiet - Psittacula longicauda defontainei Rothschildparkiet** - Psittacula intermedia Blythparkiet - Psittacula caniceps Seychelleparkiet* - Psittacula wardi Newtonparkiet* - Psittacula exsul Nominaatvorm vet gedrukt * Uitgestorven. ** Omstreden soort (zou volgens sommige ornithologen hybride van P. cyanocephala x P. himalayana zijn, het verschil in snavelkleur tussen P. intermedia en de hybriden van P. cyanocephala x P. himalayana spreekt dit echter tegen). De voeding van edelparkieten Als basisvoeding kan aan edelparkieten een goede zaadmengeling voor grote parkieten gegeven worden. Aan de grotere soorten, zoals de Derbyanparkiet en de grote Alexanderparkiet, kan eventueel ook een zaadmengsel voor grote parkieten en papegaaien gegeven worden. Voor kleine soorten als de pruimekopparkiet en de grijskop edelparkiet kan voor een zaadmengsel voor kleinere soorten parkieten gekozen worden. Om tot een volwaardige voeding te komen kan aan het zaadmengsel een ‘krachtvoermengsel’ van geweekt kiemzaad en eivoer/universeelvoer (1:1) toegevoegd worden. De verhouding tussen het zaad en het krachtvoermengsel moet ongeveer één op één zijn. Zolang er geen opgroeiende jongen zijn kan hier twee keer per week, ondanks dat de vogels er ook vrij over moeten kunnen beschikken, scherpe maagkiezel en oesterschelpengrit aan toegevoegd worden (1 afgestreken theelepel per 2 vogels). Verder dienen dagelijks afwisselend vruchten, bessen (rozenbottels, vuurdoorn, bramen, bosbessen e.d.) en groenten te worden verstrekt. In de periode dat de vogels jongen hebben is het belangrijk dat ze de beschikking hebben over dierlijke eiwitten. Het eiwitpercentage van het krachtvoer moet dan ongeveer op 20% liggen. Omdat de meeste commerciële eivoeders dit eiwitgehalte niet halen is het verstandig dit aan te vullen. E én van de mogelijkheden hiervoor is een eetlepel volle melkpoeder te mengen met een kilo eivoer/universeelvoer. Naast bovenstaande voeding is het noodzakelijk dat de vogels dagelijks de beschikking hebben over vers en fris bad- en drinkwater en mogen ook vogelmineralen (grit) en maagkiezel niet ontbreken. Om aan hun knaaglust te voldoen is het raadzaam regelmatig verse berken-, wilgen- en of fruitboomtakken te verstrekken.Huisvesting van edelparkieten De meeste edelparkieten zijn als winterhard te beschouwen, echter ze zijn zeer gevoelig voor teenbevriezingen (uitgezonderd de Derbyanparkiet). Met name als ze bij vorst s’ nachts aan het gaas gaan hangen zullen de tenen afsterven, hetgeen erg verminkend voor de vogel is. Met betrekking tot teenbevriezingen is het ook belangrijk dat de zitstokken voldoende dik zijn, zodat de tenen bij het zitten goed afgedekt worden door het verenkleed. Gezien bovenstaande moeten volières waarin edelparkieten worden gehouden een goed afgesloten en droog en vorstvrij nachtverblijf bezitten. De buitenvolière dient een lengte van 4 á 5 meter te hebben en ± 1 meter breed te zijn. Een goede afmeting voor het nachtverblijf is 1,5 meter lang, 1 meter breed en 2 meter hoog. Gezien hun vechtlust, met name in het broedseizoen, is het noodzakelijk dat de vogels paarsgewijs in aparte rennen gehouden worden. Gezien de knaaglust van de vogels kan de buitenvolière het beste gemaakt worden van metaal, bijvoorbeeld aluminium. Vergeet niet een portaal of sluis aan te brengen in de volière. Edelparkieten zijn vliegensvlug en een portaal of sluis zorgt ervoor dat de vogels er in een onbewaakt moment niet van door gaan. Als volièregaas kan gekozen worden voor gaas met een afmeting van 19,0 x 19, 0 x 1,45 mm. Indien sprake is van meerdere buitenvolières dienen deze onderling van elkaar gescheiden te zijn met dubbel gaas tenzij er ondoorzichtige tussenwanden tussen de volières geplaatst zijn die onderling contact onmogelijk maken. Dubbelgaas en ondoorzichtige wanden tussen de buitenvolières voorkomt dat de vogels elkaar door het gaas kunnen verwonden. Wat dat betreft komt verlies van nagels en tenen vrij vaak voor bij edelparkieten! De vliegopening die toegang geeft tot het nachtverblijf dient een afmeting te hebben van ongeveer 20 cm. Zorg ervoor dat deze opening af te sluiten is d.m.v. een schuifluikje. Het is het gemakkelijkst als dit schuifluikje te bedienen is aan de voorzijde van de volière. Het is verstandig om de buitenvolières voor de helft te overdekken, bijvoorbeeld met golfplaten. De vogels hebben op deze manier altijd een droge plaats in de buitenvolière. Het biedt u tevens de mogelijkheid om in de buitenvolière broedblokken op te hangen. Het niet beschutte deel van de buitenvolière geeft de vogels de mogelijkheid om bij regenval een douche te nemen. A. van Kooten
|
|
Copyright © 2005, Adri van Kooten, All Rights Reserved | Webdesign: Adri van Kooten |