Afrikaanse halsbandparkliet - Psittacula
krameri krameri
Indische halsbandparkiet -
Psittacula krameri manillensis
Neumann halsbandparkiet -
Psittacula krameri borealis
Abesijnse halsbandparkiet -
Psittacula krameri parvirostris
Grote Alexanderparkiet - Psittacula
eupatria eupatria
Nepales Alexanderparkiet -
Psittacula eupatria nipalensis
Andamanen Alexanderparkiet - Psittacula
eupatria magnirostris
Laos Alexanderparkiet -
Psittacula eupatria siamensis
Birma Alexanderparkiet -
Psittacula eupatria
avensis
Echo- of Mauritiusparkiet -
Psittacula echo
Himalaya grijskopedelparkiet - Psittacula
himalayana
Finsch grijskopedelparkiet -
Psittacula finschii
Pruimekopparkiet -
Psittacula cyanocephala
Rozekopparkiet -
Psittacula roseate roseata
Birma rozekopparkiet -
Psittacula roseate juneae
Java rozeborstbaardparkiet - Psittacula
alexandri alexandri
Indische rozeborstbaardparkiet - Psittacula
alexandri fasciata
Babi rozeborstbaardparkiet -
Psittacula alexandri major
Simeulue rozeborstbaardparkiet - Psittacula
alexandri cala
Nias rozeborstbaardparkiet -
Psittacula alexandri perionca
Andamen rozeborstbaardparkiet - Psittacula
alexandri abotti
Dammerman rozeborstbaardparkiet - Psittacula
alexandri dammermani
Kangean rozeborstbaardparkiet - Psittacula
alexandri kangeanensis
Derbyan parkiet -
Psittacula derbiana
Malabarparkiet -
Psittacula columboides
Layardparkiet -
Psittacula calthorpae
Malakka langstaartparkiet -
Psittacula longicauda longicauda
Roodkop langstaartparkiet -
Psittacula longicauda modesta
Nicobar langstaartparkiet -
Psittacula longicauda nicobarica
Andamen langstaartparkiet -
Psittacula longicauda tytleri
Natuna langstaartparkiet -
Psittacula longicauda defontainei
Rothschildparkiet** -
Psittacula intermedia
Blythparkiet -
Psittacula caniceps
Seychelleparkiet* -
Psittacula wardi
Newtonparkiet* -
Psittacula exsul
Nominaatvorm vet gedrukt
* Uitgestorven.
** Omstreden soort (zou volgens sommige
ornithologen hybride van P. cyanocephala x P. himalayana zijn, het
verschil in snavelkleur tussen P. intermedia en de hybriden van P.
cyanocephala x P. himalayana spreekt dit echter tegen).
De voeding van edelparkieten
Als basisvoeding kan aan edelparkieten een goede
zaadmengeling voor grote parkieten gegeven worden. Aan de grotere
soorten, zoals de Derbyanparkiet en de grote Alexanderparkiet, kan
eventueel ook een zaadmengsel voor grote parkieten en papegaaien gegeven
worden. Voor kleine soorten als de pruimekopparkiet en de grijskop
edelparkiet kan voor een zaadmengsel voor kleinere soorten parkieten
gekozen worden. Om tot een volwaardige voeding te komen kan aan het
zaadmengsel een ‘krachtvoermengsel’ van geweekt kiemzaad en eivoer/universeelvoer
(1:1) toegevoegd worden. De verhouding tussen het zaad en het
krachtvoermengsel moet ongeveer één op één zijn. Zolang er geen
opgroeiende jongen zijn kan hier twee keer per week, ondanks dat de
vogels er ook vrij over moeten kunnen beschikken, scherpe maagkiezel en
oesterschelpengrit aan toegevoegd worden (1 afgestreken theelepel per 2
vogels). Verder dienen dagelijks afwisselend vruchten, bessen
(rozenbottels, vuurdoorn, bramen, bosbessen e.d.) en groenten te worden
verstrekt. In de periode dat de vogels jongen hebben is het belangrijk
dat ze de beschikking hebben over dierlijke eiwitten. Het
eiwitpercentage van het krachtvoer moet dan ongeveer op 20% liggen.
Omdat de meeste commerciële eivoeders dit eiwitgehalte niet halen is het
verstandig dit aan te vullen. Eén
van de mogelijkheden hiervoor is een eetlepel volle melkpoeder te mengen
met een kilo eivoer/universeelvoer. Naast bovenstaande voeding is het
noodzakelijk dat de vogels dagelijks de beschikking hebben over vers en
fris bad- en drinkwater en mogen ook vogelmineralen (grit) en maagkiezel
niet ontbreken. Om aan hun knaaglust te voldoen is het raadzaam
regelmatig verse berken-, wilgen- en of fruitboomtakken te verstrekken.
Huisvesting van edelparkieten
De meeste edelparkieten zijn als winterhard te beschouwen, echter ze
zijn zeer gevoelig voor teenbevriezingen (uitgezonderd de Derbyanparkiet).
Met name als
ze bij vorst s’ nachts aan het gaas gaan hangen zullen de tenen
afsterven, hetgeen erg verminkend voor de vogel is. Met betrekking tot
teenbevriezingen is het ook belangrijk dat de zitstokken voldoende dik
zijn, zodat de tenen bij het zitten goed afgedekt worden door het
verenkleed. Gezien bovenstaande moeten volières
waarin edelparkieten worden gehouden een goed afgesloten en droog en
vorstvrij nachtverblijf bezitten.
De buitenvolière dient een lengte van 4 á 5 meter te hebben en ± 1
meter breed te zijn. Een goede afmeting voor het nachtverblijf is
1,5 meter lang, 1 meter breed en 2 meter hoog.
Gezien hun vechtlust, met name in het broedseizoen, is het noodzakelijk
dat de vogels paarsgewijs in aparte rennen gehouden worden.
Gezien de knaaglust van de vogels kan de buitenvolière het beste gemaakt
worden van metaal, bijvoorbeeld aluminium. Vergeet niet een portaal of
sluis aan te brengen in de volière. Edelparkieten zijn vliegensvlug en
een portaal of sluis zorgt ervoor dat de vogels er in een onbewaakt
moment niet van door gaan. Als volièregaas kan gekozen worden voor gaas
met een afmeting van 19,0 x 19, 0 x 1,45 mm. Indien sprake is van
meerdere buitenvolières dienen deze onderling van elkaar gescheiden te
zijn met dubbel gaas tenzij er ondoorzichtige tussenwanden tussen de
volières geplaatst zijn die onderling contact onmogelijk maken.
Dubbelgaas en ondoorzichtige wanden tussen de buitenvolières voorkomt
dat de vogels elkaar door het gaas kunnen verwonden. Wat dat betreft
komt verlies van nagels en tenen vrij vaak voor bij edelparkieten! De
vliegopening die toegang geeft tot het nachtverblijf dient een afmeting
te hebben van ongeveer 20 cm. Zorg ervoor dat deze opening af te sluiten
is d.m.v. een schuifluikje. Het is het gemakkelijkst als dit
schuifluikje te bedienen is aan de voorzijde van de volière. Het is
verstandig om de buitenvolières voor de helft te overdekken,
bijvoorbeeld met golfplaten. De vogels hebben op deze manier altijd een
droge plaats in de buitenvolière. Het biedt u tevens de mogelijkheid om
in de buitenvolière broedblokken op te hangen. Het niet beschutte deel
van de buitenvolière geeft de vogels de mogelijkheid om bij regenval een
douche te nemen.
A. van Kooten