Dominikanerwida (Vidua macroura)

Karakter:

Dominikanerwida's zijn geschikt voor de gezelschapsvolière en kunnen samen met andere tropische vogels gehouden worden. Ze komen vooral in een dicht begroeide volière goed tot hun recht. Tijdens de broedperiode willen de mannetjes nog wel eens agressief hun territorium verdedigen. Ze verdrijven andere vogels dan met duikvluchten. Toch komt het vrijwel nooit tot echte gevechten. Meerdere mannetjes in één volière is af te raden maar meerdere poppen bij één man is mogelijk.

Omgevingstemperatuur:

Eenmaal geacclimatiseerd hoeft het houden van dominikanerwida's geen problemen op te leveren in ons land. Wel ben ik van mening dat een volière waarin deze vogels worden gehouden een goed afgesloten en droog nachtverblijf dient te bezitten. Ook verdient het aanbeveling de vogels niet beneden temperaturen van 5 °C te houden.  

Voeding:

Als voeding dient een goede zaadmengeling voor tropische vogels en of volièrevogels, een goed samengesteld eivoer/krachtvoer en bij voorkeur kiemzaad verstrekt te worden. Om aan de behoefte van dierlijke eiwitten in de voeding tegemoet te komen kan het beste een insecten-/universeelvoer toegevoegd worden (bijvoorbeeld 50 eivoer, 50% universeelvoer). Vooral in de periode dat de vogels jongen hebben is het belangrijk dat ze de beschikking hebben over dierlijke eiwitten. Extra dierlijke eiwitten kunnen, naast het verstrekken van een goed samengesteld eivoer/universeelvoer, verstrekt worden in de vorm van bijvoorbeeld (geknipte) meelwormen, miereneieren, bladluizen, fruitvliegjes, spinnetjes, buffalowormpjes. Naast bovenstaande voeding is het noodzakelijk dat de vogels dagelijks de beschikking hebben over vers en fris bad- en drinkwater en mogen ook vogelmineralen (grit) en maagkiezel niet ontbreken. Voor meer informatie over de voeding klik hier.

Kweek:

Wida's zijn polygaam d.w.z. dat ze gebruik maken van andere vogels om hun eieren uit te broeden en hun jongen op te voeden. Hier dient dus rekening mee gehouden te worden tijdens de kweek. Bekend is dat ze graag gebruik maken van de nesten  van Sint Helenafazantjes. Het popje van de Dominikanerwida legt haar eitjes in het nest van een Sint Helenafazantje, waarbij ze een eitje van haar gastvrouw kapot maakt om er haar eigen eitjes voor in de plaats te leggen. De jonge Dominikanerwida's werken de jonge Sint Helenafazantjes niet uit het nest. Alle jongen maken gewoon deel uit van het vogelgezin. Voor de kweek is het dus belangrijk dat Dominikanerwida's samen met Sint Helenafazantjes worden gehouden in een goed begroeide, ruime gezelschapsvoliere. Een andere mogelijkheid is om de eigen eieren van de pleegouders te merken en daarna de eieren van de Dominikanerwida over te leggen naar het nest van Japanse meeuwtjes. Japanse meeuwtjes zijn namelijk zeer goede pleegouders. Door bovenstaande zal duidelijk zijn dat Dominikanerwida's niet de gemakkelijkste broedvogels zijn.

A. van Kooten