Derbyanparkiet  (Psittacula derbiana)

Man: De kop is grijs met een paarse waas. Het voorhoofd is enigszins blauw met een zwarte voorhoofdsband. De nek is heldergroen. De keel/baard is zwart. De bevedering van de hals en borst is diep paars. De buik, het onderlichaam en de dijen zijn groen. De mantel is donkergroen en de stuit egaal groen. De hand- en armpennen zijn donkergroen met grijszwarte toppen. De vleugeldekveren zijn donkergroen. Op de schouder bevindt zich een geelgroene schoudervlek. De middelste staartpennen zijn donkergroen overgaand in diepblauw met groene toppen. De overige staartpennen zijn diepgroen. De onderzijde van de staart is grijs. De onderstaartdekveren en bovenstaartdekveren zijn groen. De bovensnavel is diep rood met een gele punt. De ondersnavel is zwart.

Pop: De pop lijkt op de man maar heeft een lichtroze halsband en geheel zwarte snavel. Verder is de kleur van de kop kobalt/violetachtig en het voorhoofd helderder blauw.

Jongen: De jongen lijken op de pop maar hebben een groene kop en kortere staart.

Herkomst en leefwijze van de Derbyanparkiet

De Derbyanparkiet komt voor in Zuidoost Azie, vanaf Noordoost-Assam door Zuidoost Tibet tot Zuidwest China in de provincies Sichuan en Yunnan. Hun woongebied omvat gemengde coniferenwouden met dennen- en eikenbomen op 1200 tot 4000 meter hoogte. Af en toe verlaten ze hun woongebied om lager gelegen landbouwgronden te bezoeken en zich daar te goed te doen aan de verbouwde gewassen. Ze leven veelal in groepen van ca. 50 vogels die het gehele jaar door met elkaar optrekken. Hun voedsel bestaat in hoofdzaak uit zaden, vruchten, bessen en bladknoppen. Als nestgelegenheid maken de vogels gebruik van holten in bomen waarbij ze een voorkeur hebben voor populieren.

De voeding van edelparkieten

Huisvesting van Derbyanparkieten

De buitenvolière  dient een lengte van 4 á 5 meter te hebben en ± 1 meter breed te zijn. Een goede afmeting voor het nachtverblijf is 1,5 meter lang, 1 meter breed en 2 meter hoog. Gezien hun vechtlust, met name in het broedseizoen, is het noodzakelijk dat de vogels paarsgewijs in aparte rennen gehouden worden. Gezien de knaaglust van de vogels kan de buitenvolière het beste gemaakt worden van metaal, bijvoorbeeld aluminium. Vergeet niet een portaal of sluis aan te brengen in de volière. Derbyanparkieten zijn vliegensvlug en een portaal of sluis zorgt ervoor dat de vogels er in een onbewaakt moment niet van door gaan. Als volièregaas kan gekozen worden voor gaas met een afmeting van 19,0 x 19, 0 x 1,45 mm. Indien sprake is van meerdere buitenvolières dienen deze onderling van elkaar gescheiden te zijn met dubbel gaas tenzij er ondoorzichtige tussenwanden tussen de volières geplaatst zijn die onderling contact onmogelijk maken. Dubbelgaas en ondoorzichtige wanden tussen de buitenvolières voorkomt dat de vogels elkaar door het gaas kunnen verwonden. Wat dat betreft komt verlies van nagels en tenen vrij vaak voor bij edelparkieten! De vliegopening die toegang geeft tot het nachtverblijf dient een afmeting te hebben van ongeveer 20 cm. Zorg ervoor dat deze opening af te sluiten is d.m.v. een schuifluikje. Het is het gemakkelijkst als dit schuifluikje te bedienen is aan de voorzijde van de volière. Het is verstandig om de buitenvolières voor de helft te overdekken, bijvoorbeeld met golfplaten. De vogels hebben op deze manier altijd een droge plaats in de buitenvolière. Het biedt u tevens de mogelijkheid om in de buitenvolière broedblokken op te hangen. Het niet beschutte deel van de buitenvolière geeft de vogels de mogelijkheid om bij regenval een douche te nemen.

Kweken met Derbyanparkieten in de volière

Het nestblok dient dikwandig te zijn en kan het best gemaakt worden van hardhout omdat de pop ook tijdens het broeden aan het nestblok blijft knagen. Als het nestblok onvoldoende weerstand kan bieden aan de knaaglust van de vogels zullen de eieren spoedig op de grond belanden. Het broedproces is verder vergelijkbaar met halsbandparkieten, zie aldaar.

Bijzonderheden

Derbyanparkieten zijn over het algemeen zeer luidruchtige vogels. Ze hebben zeer krachtige snavels waarmee ze binnen de kortste keren een houten volière kunnen slopen. De volière zal daarom van metaal moeten zijn en er zullen, vanwege de knaaglust van de vogels, steeds voldoende knaagtakken voorradig moeten zijn in de volière.

Derbyanparkieten kunnen als winterhard worden beschouwd.

A. van Kooten