Pyrrhura molinea -  groenwangparkiet

Verspreidingsgebied

De Pyrrhura molinae bewoont de hooglanden van Oost-Bolivia. De P. m. australis heeft zijn verspreidingsgebied Zuid Bolivia in de provincie Tarija en in de Argentijnse provincies Salta, Jujuy en Tucuman. De P. m. hypoxantha komt voor van het Noordoosten van Bolivia tot West Centraal Mato-Grosso in Brazilië. De P. m. restricta komt voor in de omgeving van Palmarito, Chiquitos in Bolivia.

Levenswijze in het wild

Buiten de broedtijd leven ze in groepjes van zo’n 10 tot 20 vogels, soms in zwermen. Tijdens het vliegen vallen ze op door hun geschreeuw. Als ze zich in de bomen ophouden zijn ze nauwelijks te herkennen. In het wild bestaat hun voeding overwegend uit allerhande (boom)vruchten, bloesem, droge zaden, noten en bessen. In hun natuurlijke leefomgeving beginnen ze zo rond februari te broeden. Broeden doen ze in holten van bomen. Gemiddeld legt de pop 3 tot 4 eieren.

Beschrijving:

De vogels hebben een lengte van ca. 26 cm. De geslachten zijn gelijk. Jongen lijken op de ouders maar zijn in het geheel wat matter van kleur. Voor een verdere kleurbeschrijving zie foto’s.

Mutaties:

Bij de P.m. molinea zijn diverse mutaties ontstaan, zoals o.a. de donkerfactor, zeegroen en cinnamon.

Huisvesting

Een prima huisvesting voor Pyrrhura’s is een volière met een afmeting van 3 x 1 x 2 meter en een nachtverblijf van bijvoorbeeld 1.00 x 1.00 x 1.80. Zelf houd ik mijn Pyrrhura perlata lepida’s in een volière met vluchten van 5 meter lang, 1 meter breed en 2.50 meter hoog. Het nachtverblijf heeft daarbij een afmeting van 1 meter diep, 1 meter breed en 2 meter hoog. Ook zijn er kwekers die de vogels in broedkooien houden met een afmeting van 50 x 50 x 1.20 meter.  Mijn voorkeur gaat echter uit naar een ruime volière omdat het vrij drukke en beweeglijke vogels zijn. Een te kleine huisvesting zal daarom snel kunnen leiden tot vervetting van de vogels. Verder is het van belang dat de vogels het gehele jaar door kunnen beschikken over een nestkast. Dit is noodzakelijk omdat de vogels er de nacht in doorbrengen. Een nestkast is tevens een ideale bescherming tegen de kou in de winter, vooral als de bodem van de nestkast daarbij ook nog wordt voorzien van een dikke laag houtkrullen. Indien wordt voldaan aan de hierboven beschreven huisvesting is het goed mogelijk Pyrrhura’s in een onverwarmde volière te houden. Zorg er wel voor dat de nestkast in het binnenverblijf hangt en dat de buitenvolière met een luikje is af te sluiten. Het afsluiten van het nachtverblijf heeft als bijkomend voordeel dat de vogels in het zomerseizoen niet in alle vroegte lawaaiproblemen kunnen geven bij de buren.

Gedrag

Met een beetje aandacht worden de vogels erg vertrouwelijk met hun verzorger. Mijn Pyrrhura’s komen direct naar mij toe als ik bij de volière ben. Ga ik vervolgens naar het nachtverblijf dan zijn zij hier ook al weer naar toe gevlogen. Ze kunnen zo vertrouwd raken dat ze gewoon uit de hand van hun verzorger eten. Het zijn verder erg nieuwsgierige en beweeglijke vogeltjes waaraan je veel plezier kunt beleven. Als minpuntje in het gedrag kan hun geschreeuw worden genoemd. Ze zijn vrij snel opgewonden en een overvliegende duif, vreemd geluid of onverwachte gebeurtenis kanl snel aanleiding geven tot herhaaldelijk schreeuwen van de vogels. Toch moet dit ook weer niet overdreven worden. In een dergelijke situatie zal het geschreeuw vrijwel nooit langer dan 5 minuten aan houden.

Voeding

De voeding die ik verstrek bestaat uit een zaadmengsel voor grote parkieten. Naast dit zaadmengsel krijgen de vogels elke dag een mengsel van geweekt kiemzaad en eivoer/universeelvoer (één op één). De verhouding tussen het zaad en het geweekte kiemzaad/eivoer/universeelvoermengsel is één op één. Twee keer per week meng ik, ondanks dat de vogels er ook vrij over kunnen beschikken, scherpe maagkiezel en oesterschelpen grit door het kiemzaad. Daarnaast krijgen de vogels vrijwel dagelijks fruit en groenvoer. De vogels doen het op deze voeding prima.

Broedproces

Pyrrhura’s beginnen meestal zo rond april, mei met het broedproces. Vroeger komt echter ook voor! Vaak, zo is mijn ervaring, zijn er het hele jaar door wel paringen waar te nemen tussen de vogels. De paring vindt op de zitstok plaats waarbij de vogels zijdelings van elkaar de cloaca’s tegen elkaar drukken. De man neemt dus niet, zoals bij veel andere soorten, plaats op de rug  van de pop. Het verdient aanbeveling om de nestkast op de donkerste plaats van de volière of broedkooi neer te hangen. Zorg er daarbij voor dat het invlieggat van het licht is afgewend. Nestblokken met een afmeting van 20x20x50 cm. voldoen over het algemeen goed. Het invlieggat dient een diameter te hebben van ca. 6 cm. Om de vogels te helpen bij het in- en uit gaan van het blok is het aan te raden de binnenzijde van het blok onder het invlieggat te voorzien van een strookje gaas en of krammen. Als nestmateriaal kan een mengsel van (vochtig) onbemeste potgrond en houtkrullen worden gegeven  (ca. 4 – 5 cm dik).  Verder is het aan te bevelen om wat dikke (wilgentakken in de hoeken van het blok aan te brengen. De vogels schrapen deze af en leggen op dit schraapsel hun eieren. Veel Pyrrhura - soorten hebben grote legsels, sommige poppen leggen wel 6 tot 10 eieren. Na een broedduur van ca. 21 dagen worden de jongen geboren. Het tijdstip voor het uitkomen van de eieren kan behoorlijk variëren omdat dit afhankelijk is bij welk ei de vogels vast gaan zitten broeden. Bij een groot legsel moeten de jongen geringd worden op een leeftijd van ca. 12 dagen. Is er echter sprake van een klein legsel dan zal het eerste jong eerder geringd moeten worden, na ca. 8 dagen. De jongen moeten geringd worden met een 6 millimeter geharde voetring. Op een leeftijd van 7 á 8 weken vliegen ze uit waarna ze nog 2 tot 3 weken door de ouders worden (bij)gevoerd). Vaak gaan de oudervogels over tot een tweede legsel.

Tot zover de inleiding over de Pyrhurra’s en hun verzorging. De meest voorkomende soorten worden op mijn website apart behandeld en zijn onder de knop ‘index kooi- en volièrevogels’ te vinden.

A. van Kooten